24. Gün Rus Uyku Deneyleri Türkçe Part 1

1940'ların sonlarında Rus araştırmacılar 5 insanı 15 gün boyunca tetikleyici gazlarla uyanık tuttular. Amaçları bir insan uyumazsa ne olacağını görmekti. Oksijen seviyesinin dikkatlice kontrol edildiği odalarda kalıyorlardı. Kamera sistemi yoktu, onları duymak için bir mikrofon ve görmek için de 5 inçlik camlar vardı.

İlk 5 gün her şey normaldi. Eğer denekler 30 gün uyumadan dayanırlarsa serbest bırakılacaktı. Her gün onların ne yaptıklarını izlerken, birbirlerine eski travmatik olayları anlattıkları görüldü. 4 gün boyunca bu durum giderek karanlık bir hal aldı.

5. günden sonra bu durumdan şikayet etmeye ve onları yönetenlerinin nerede olduğunu bulmaya çalıştılar. Birbirlerine eski travmatik olayları anlatmayı kestiler, hatta konuşmayı kestiler ve 5 inçlik camlara fısıldamaya başladılar. İşin garibi, bu deneyi diğer deneklerin üzerlerinden kazanabileceklerini düşünmeye başladılar. Araştırmacılar başta bunun gazın bir yan etkisi olduğunu düşündüler.

9. günden sonra 1.denek çığlık atmaya ve odanın içinde koşuşturmaya başladı. Denek bağırmaya devam ediyordu ama çoğu zaman çıkan ses gürültüden ibaretti. Denek hiç konuşmuyordu sadece bağırıyordu. Görevliler, deneğin bağırmaktan ses tellerini parçaladığını ve konuşamadıklarını söyledi. Daha ilginç olan şeyse diğer deneklerin buna nasıl tepki verdiği, ya da tepki vermedikleri idi. İkinci denek de 1. denek gibi çığlık atmaya başladı. Geriye kalan denekler ise cama fısıldamaya devam ettiler. Diğer denekler, yani çığlık atmayan denekler, kitapların sayfalarını kopardı ve yüzlerine sürmeye başladılar. Sayfaları cama yapıştırdıkları zaman diğer deneklerin çığlık atması durdu.

3 gün daha geçti, toplamda 12 gün oldu. Mikrofonlardan hiç ses gelmediğini farkettiler ve mikrofonun bozuk olup olmadığını kontrol ettiler. Mikrofonlarda sorun yoktu. Odadaki oksijen seviyesi, hepsine yetecek düzeydeydi. 14. gün gelmişti ve deneklerden hiçbir ses yoktu. Araştırmacılar, deneklerin ölmüş olduğundan şüphe etti ve odalara girmeye karar verdiler.